Inhoud
Voorwielaandrijving heeft in de loop der jaren misschien een - volgens sommigen welverdiende - slechte rap gekregen, maar het bestaat al zo lang als de auto zelf. De transaxle maakt voorwielaandrijving mogelijk, en zijn aard en functie zijn precies daar verborgen in de naam.
Automatische transmissie
Onder een automatische transmissie wordt verstaan dat deze zelf de overbrengingsverhoudingen kan wijzigen zonder enige invoer van de bestuurder. Tegenwoordig zijn de lijnen tussen handmatige en automatische transmissies belangrijker dan elk ander type transmissie. Functioneel beschouwen we deze "manumatiek" als automaten. Hetzelfde is technisch waar voor continu variabele transmissies of CVT's, omdat ze ook verhoudingen veranderen zonder input van de bestuurder. Kortom, als het geen stok en een koppeling nodig heeft om van versnelling te veranderen, is het een automatische transmissie.
transaxles
Een "transaxle" is een combinatie van een "transmissie" en een "as". Een automatische transaxle begint als een normale automatische transmissie, die via een koppelomvormer en een flexplaat aan de vliegwielmotoren wordt vastgeschroefd. Dan is er de transmissie zelf, die alle versnellingen en schakelmechanismen herbergt. Aan de "achterkant" van de transmissie - waar de aandrijfas zich in een achterwielaandrijving zou bevinden - was dit een tandwiel- of kettingaandrijving. Deze aandrijving maakt rechtstreeks verbinding met een differentieel, dat normaal gesproken in de achteras van een voertuig met achterwielaandrijving wordt aangetroffen. De eerste is een van de partijen aan de voorkant van de weg, via de "constante constante snelheid gewrichten", naar een paar "halve" assen met korte as, vervolgens naar de "buitenste CV-gewrichten", en uiteindelijk naar de wielen zelf.
