Inhoud
Motorfietsen die zijn uitgerust met rijderpinnen, hebben in tegenstelling tot vloerplanken over het algemeen een teenverschuivingshendel, die zich vóór en iets hoger dan de linkervoetpen bevindt. Fietsen met vloerplanken zijn meestal uitgerust met een hiel-teen shifter - twee schakelhendels die zijn verbonden in de vorm van "V." De hendels bevinden zich aan de voor- en achterkant van de linker vloerplaat. De actie van de hiel-teen-shifter lijkt enigszins op de beweging van een wip: wanneer de ene kant omhoog gaat, gaat de andere kant omlaag. Het principe en de integratie van de beweging van de koppeling is hetzelfde voor beide typen shifters. Met de hiel-teen shifter heeft de rijder de optie om altijd een shift te gebruiken om te schakelen.
Opschakelen
Met een standaard teenversteller moet de rijder zijn linkervoet onder de lift plaatsen en heffen om in de volgende hogere versnelling te schakelen. Bij gebruik van een hiel-teen-schakelaar drukt de rijder met zijn hiel op de achterste hendel naar beneden om naar de volgende hogere versnelling te schakelen. Het testament wordt vrijgegeven en is klaar voor de volgende dienst.
terugschakelen
Op zowel met shifter uitgeruste als met shifts uitgeruste met shifter uitgeruste motorfietsen, wordt schakelen in een lagere versnelling bereikt door de voorwaartse shift omlaag te drukken met de bal van de linkervoet. Nadat de rijder de koppeling opnieuw is ingegaan, wordt de shift vrijgegeven zodat deze kan resetten voor de volgende shift.
Voordelen voor de Heel-Toe Shifter
Veel rijders die gewend raken aan het gebruik van een hiel-teen shifter vinden het veel gemakkelijker om een neerwaartse beweging te gebruiken om te schakelen. Om in een hogere versnelling te schakelen, drukt de rijder met zijn hiel op de achterste schakelhendel naar beneden. Om in een lagere versnelling te schakelen, drukt de rijder naar beneden met de bal van zijn voet op de voorste schakelhendel. Omdat er geen behoefte is aan bruiloften, is er minder kans op aantasting van het oppervlak van de laars. Ruiters met bepaalde handicaps vinden ook een hiel-teen shifter gemakkelijker te manipuleren, vooral degenen met beperkte mobiliteit in hun enkels.
Nadelen van de Heel-Toe Shifter
Het gebruik van een hiel-teen-shifter maakt het gemakkelijk om eraan te wennen, vooral voor rijders die al vele jaren een traditionele teen-shifter gebruiken. Hoewel het mogelijk is om de voorkant van een shifter te gebruiken om naar hogere versnellingen te schakelen, is er veel meer te doen dan normaal, er is meestal veel minder ruimte tussen de vloerplaat en de onderkant van de voorwaartse versnellingshendel. Dit maakt het moeilijker om de linkervoet goed te positioneren om in een hogere versnelling te schakelen. Heel-toe shifters zijn bijna altijd te vinden op motorfietsen met vloerdelen. Vloerplanken steken meer uit dan voetsteunen, waardoor de bestuurder minder ruimte heeft om in een bocht te leunen voordat hij in contact komt met het wegdek.
