Inhoud
Auto's bieden ons een lange manier van reizen met grote snelheden. Maar je kunt niet voor niets iets krijgen. Door een reeks chemische reacties zetten auto's de vloeibare brandstof om in energie om je van punt A naar punt B te brengen.
Opgeslagen energie
Benzine bestaat voornamelijk uit middelgrote koolwaterstoffen, een fraai woord voor ketens van koolstofatomen gekoppeld aan waterstofatomen aan de buitenkant. Deze moleculen, met wat zuurstof erin, kunnen opnieuw worden omgezet in koolstofdioxide, koolmonoxide en water samen met enkele andere bijproducten; maar het kost warmte om ze daar te krijgen. Met andere woorden, je moet het verbranden. In deze configuratie zijn ze stabieler en hebben ze minder interne chemische energie, dus bij de overgang van de ene naar de andere komt veel energie vrij in de vorm van warmte.
Chemische reactie
Een automotor gebruikt deze reactie om zijn zuigers te duwen. In de motor bevindt het gas zich in de verbrandingskamer boven de zuiger. Het wordt gemengd met zuurstof en vervolgens ontstoken. De reactie - in feite een kleine explosie - warmt alles op, waardoor de lucht uitzet en de zuiger naar buiten duwt. Dit is hoe de motor de chemische energie van benzine omzet in mechanische kracht.
Mechanische conversie
Alle zuigers zijn verbonden met een roterende krukas, zodat wanneer de reactie afloopt en de zuigers naar beneden drukken, ze met de rotatie van de krukas duwen. Op deze manier wordt de kracht van het expansiegas gebruikt om de krukas te plaatsen. Dat rotatiekoppel wordt overgedragen op de aandrijfwielen zodat het de auto naar voren kan bewegen.
