Inhoud
Het modeljaar 1965 is een historisch jaar voor Ford, de Mustang wordt de snelst groeiende, met 400.000 eenheden in maart. Afgezien van de lage prijs, worden de Mustangs steeds zuiniger. Of een consument een dagelijkse bestuurder of een high-performance auto wilde, de Mustang kon leveren.
Afmetingen en capaciteiten
Mustang, de hardtop, de cabriolet en de fastback, alle drie de lichamen waren 181,6 inch lang, 51,1 inch hoog en 68,2 inch breed. De totale wielbasis voor alle drie de modellen was 108 inch. De hardtop woog ongeveer 2562 pond. De fastback woog 2.621 pond en de convertible woog het meest bij ongeveer 2.740 pond. Elk van de drie modellen is uitgerust met een brandstoftank van 16 gallon. De oliecapaciteit is afhankelijk van de grootte van de motor, met de zescilinder met 4,5 liter en de achtcilinder met vijf kwart. Met kubieke voet en de fastback die slechts vijf kubieke voet opslaat.
motoren
De Mustang uit 1965 was beschikbaar met twee verschillende motoren, de 200 en de 289, hoewel de 289 beschikbaar was met drie verschillende vermogens. De 200 kubieke inch zescilinder was standaarduitrusting en produceerde 120 pk. De 289 kubieke inch V-8-motor was verkrijgbaar met 200 pk, de "Challenger" genoemd, 225 pk, de "Challenger Special" genoemd, of met 271 pk, de "Challenger High Performance" genoemd. De verschillen in vermogen waren voornamelijk te wijten aan de compressieverhouding en de carburateur. De Challenger gebruikte een carburateur met twee cilinders en een compressieverhouding van 9,3: 1. Zowel de Challenger Special als de High Performance Challenger hadden een carburateur met vier cilinders, maar de eerste had een compressieverhouding van 10: 1 en de latere had een compressieverhouding van 10,5: 1. In tegenstelling tot de andere 289's is de Challenger High Performance uitgerust met solide hefapparaten en uitlaatkoppen, in plaats van hydraulische hefapparaten en uitlaatspruitstukken.
transmissies
Vier verschillende transmissies waren beschikbaar met de Mustang van 1965. Een handgeschakelde versnellingsbak met 3 versnellingen was standaarduitrusting voor de zescilindermotor en had een op de vloer gemonteerde shifter met een standaard "H" -patroon. Een sterkere handgeschakelde 3-versnellingsbak is standaarduitrusting bij de Challenger en Challenger Special Engines. Een handgeschakelde 4-versnellingsbak was ook beschikbaar als optionele uitrusting. Alle motoren, met uitzondering van de High Performance Challenger, waren beschikbaar met een automatische transmissie met 3 versnellingen, de "Cruise-O-Matic" genoemd, met een op de vloer gemonteerde "T-bar" -greep. De handgeschakelde 4-versnellingsbak was de enige transmissie die beschikbaar was met de Challenger High Performance-motor.
ophanging
Alle Mustangs uit 1965 waren uitgerust met dezelfde ophanging, inclusief de Mustang GT. De voorwielophanging van een hoekophanging met kogelgewricht met schroefveren gemonteerd op een paar bovenarmen. De onderarmen waren gestabiliseerde armen. Ten slotte was elke Mustang uit 1965 uitgerust met een rijstabilisatorstang met rubberen bussen, soms aangeduid als een slingerstang. De achterwielophanging van een paar bladveren en twee diagonaal gemonteerde schokdempers. Elke bladveer is uitgerust met vier bladen en twee rubberen bussen.
Wielen en banden
Standaardwielen voor de Mustang van 1965 hadden een diameter van 13 inch en hadden een totale breedte van 4,5 inch. Zescilindermodellen gebruikten een patroon met vier nokken, terwijl Mustangs uitgerust met een achtcilindermotor een patroon met vijf nokken. Alle standaard Mustangs waren uitgerust met dezelfde wieldop. Vijf verschillende wieldoppen waren optionele uitrusting. Als optionele uitrusting was de Mustang verkrijgbaar met 14 en 15 inch wielen.
