Inhoud
Het controlelampje op het instrumentenpaneel van de Verenigde Staten sinds het midden van de jaren tachtig is verbonden met een computer die de motor en andere systemen bewaakt, met name de emissiecontrole. Als een van de diagnosesensoren een bepaald bereik is, schakelt de computer het controlelampje in. De computer vangt ook een code op die de slechte aflezing identificeert.
geschiedenis
Computermonitoring met behulp van on-board diagnostic (OBD) -processors begon in de jaren tachtig. De Clean Air Act van 1990 schrijft voor dat alle voertuigen in de Verenigde Staten na 1995 worden uitgerust met een OBD-systeem dat een standaard set codes gebruikt. Het systeem wordt in de industrie OBD-II (diagnose aan boord, generatie 2) genoemd. De codes die zijn vastgelegd door een OBD-II-computer kunnen worden gelezen met een scannercode.
Storingsindicator
OBD-II-conform of niet-gestandaardiseerd, OBD-I-protocol, bewaakt continu een reeks sensoren. Wanneer een sensorwaarde "slecht" blijkt te zijn, verlicht de OBD-computer het "Check Engine" -licht en slaat een code van vijf tekens op in het geheugen. Voor een Toyota Corolla na 1995 kan de OBD-II-code worden gelezen met een scanner. Corollas van vóór 1996 vereist een mechanisme om een "knippercode" te lezen om te bepalen welke sensor het licht activeert.
betekenis
Check Engine is een algemene waarschuwing dat uw Corolla zo snel mogelijk moet worden onderhouden. Raadpleeg de gebruikershandleiding voor specifieke instructies. Zonder een scanner of een knipperende code is het onmogelijk om het probleem of de ernst ervan te bepalen.
