Inhoud
De 390-kubieke inch "V8" was een van de populairste big-block-motoren van de jaren 1960 en werd veel gebruikt in personenauto's en vrachtwagens. Hoewel de 390 was uitgerust met een aantal krachtige toepassingen, zoals in de Mustang in 1967, stond de motor bekend om zijn koppel voor zijn paardenkracht. Om deze reden was de 390 een populaire keuze in de vrachtwagenlijn. Het goed afstellen van de motor is een belangrijk onderdeel van regelmatig onderhoud, maar de specificaties moeten nauwgezet worden gevolgd, omdat ze vaak per jaar variëren.
Bougies
De 390 was typisch uitgerust met type BF-32 bougies. Die 390's geproduceerd tussen 1963 en 1966 waren uitgerust met type BF-42 pluggen. De bougie-opening voor alle typen was 0,034 inch.
verdeler
Indien uitgerust met de handgeschakelde transmissie, was de opening van het ontstekingspunt 0,01 inch. Indien uitgerust met automatische transmissie, was de afstand 0,017 inch. Indien uitgerust met de handmatige transmissie, is het bereik 24 tot 39 graden. Indien uitgerust met de automatische transmissie, was de verblijfshoek tussen 26 en 31 graden.
Ontstekingstijdstip
Als de 390 in 1962 werd geproduceerd, was het ontstekingstijdstip vijf graden vóór het dode punt ("BTDC"). Indien geproduceerd in 1963 en uitgerust met een handgeschakelde transmissie, is het ontstekingstijdstip vijf graden BTDC en acht graden BTDC indien uitgerust met de automatische transmissie. Indien geproduceerd tussen 1964 en 1966 en uitgerust met de handgeschakelde transmissie, is het ontstekingstijdstip vier graden BTDC en zes graden indien uitgerust met de automatische transmissie. Als de 390 in 1967 werd geproduceerd en niet was uitgerust met het Thermactor-uitlaatemissiesysteem, was het ontstekingstijdstip 10 graden BTDC. Het ontstekingstijdstip voor alle andere 390's was zes graden BTDC.
Inactieve snelheid
Als de 390 in 1962 werd geproduceerd, was het stationaire toerental 515 tpm. Indien geproduceerd tussen 1963 en 1964, was het stationaire toerental 500 tpm indien uitgerust met de handgeschakelde transmissie, en 485 tpm indien uitgerust met de automatische transmissie. Indien geproduceerd in 1965 en uitgerust met handgeschakelde transmissie, was het stationaire toerental 600 tpm. Indien uitgerust met automatische transmissie, was het stationaire toerental 500 tpm. Voor alle andere 390's uitgerust met de handmatige transmissie maar zonder de uitlaatemissieregelsysteemthermometer, was het stationaire toerental 575 tpm. Indien uitgerust met de automatische transmissie maar zonder het Thermo-uitlaatemissiesysteem, was het stationaire toerental 474 tpm. Voor 390's uitgerust met zowel de transmissie als het Thermactor-uitlaatemissiesysteem, was het stationaire toerental 625 tpm. Voor 390's uitgerust met zowel de automatische transmissie als het Thermo-uitlaatemissiesysteem, was het stationaire toerental 550 tpm.
Cilindercompressie
Voor alle jaren van de 390 lag de cilindercompressie binnen een bereik van 160 tot 200 pond.
